Klasyfikacja kranów

1. Gwintownik tnący
1) Gwintowniki z rowkami wiórowymi prostymi: stosowane do obróbki otworów przelotowych i nieprzelotowych. W rowkach gwintownika gromadzą się wióry żeliwne, a jakość obrabianych gwintów nie jest wysoka. Są one częściej stosowane do obróbki materiałów generujących krótkie wióry, takich jak żeliwo szare;
2) Gwintownik spiralny: stosowany do obróbki otworów nieprzelotowych o głębokości mniejszej lub równej 3D. Wióry żelaza odprowadzane są wzdłuż spiralnego rowka, co zapewnia wysoką jakość powierzchni gwintu.
Gwintownik o kącie pochylenia linii śrubowej 10~20° umożliwia obróbkę gwintów o głębokości mniejszej lub równej 2D;
Gwintownik o kącie linii śrubowej 28~40° może obrabiać gwinty o głębokości mniejszej lub równej 3D;
Gwintownik o kącie pochylenia linii śrubowej 50° może obrabiać gwinty o głębokości mniejszej lub równej 3,5D (specjalne warunki pracy 4D);
W niektórych przypadkach (twarde materiały, duży skok itp.), w celu uzyskania lepszej wytrzymałości wierzchołka zęba, do obróbki otworów przelotowych stosuje się gwintowniki z rowkami spiralnymi;
3) Gwintowniki o skośnej powierzchni natarcia: zazwyczaj stosowane tylko do otworów przelotowych. Stosunek długości do średnicy może sięgać 3D–3,5D. Odpryski żelaza są odprowadzane w dół. Moment skrawania jest niewielki, a jakość powierzchni obrabianych gwintów wysoka. Nazywane są również gwintownikami kątowymi lub gwintownikami trzpieniowymi.
2. Gwint wytłaczany
Może być stosowany do obróbki otworów przelotowych i nieprzelotowych. Kształt zęba jest formowany poprzez odkształcenie plastyczne materiału. Może być stosowany wyłącznie do obróbki tworzyw sztucznych;
Jego główne cechy:
1) wykorzystują odkształcenie plastyczne przedmiotu obrabianego do obróbki gwintów;
2) kran ma duży przekrój poprzeczny, jest bardzo wytrzymały i niełatwo go złamać;
3) prędkość skrawania może być wyższa niż w przypadku gwintowników, co przekłada się na lepszą wydajność;
4) dzięki obróbce metodą wytłaczania na zimno poprawiają się właściwości mechaniczne powierzchni gwintu po obróbce, chropowatość powierzchni jest wysoka, a wytrzymałość gwintu, odporność na zużycie i odporność na korozję ulegają poprawie;
5), obróbka bezwiórowa
Jego wady są następujące:
1), może być stosowany wyłącznie do przetwarzania tworzyw sztucznych;
2) wysokie koszty produkcji;
Istnieją dwie formy strukturalne:
1) Wyciskanie gwintów bez rowka olejowego - stosowane wyłącznie w przypadku obróbki otworów nieprzelotowych w warunkach pionowych;
2) Gwintowniki wytłaczane z rowkami olejowymi - nadają się do wszelkich warunków pracy, ale z reguły gwintowniki o małej średnicy nie są projektowane z rowkami olejowymi ze względu na trudności w produkcji;
1. Wymiary
1) Długość całkowita: Proszę zwrócić uwagę na pewne warunki pracy wymagające specjalnego wydłużenia.
2) Długość rowka: do samego końca
3) Kwadrat trzonka: Obecnie powszechnie stosowane normy dotyczące kwadratów trzonków obejmują DIN (371/374/376), ANSI, JIS, ISO itp. Podczas dokonywania wyboru należy zwrócić uwagę na dopasowanie do uchwytu narzędzia do gwintowania;
2. Część gwintowana
1) Dokładność: Dobierana na podstawie określonych norm gwintów. Gwint metryczny poziomu ISO1/2/3 jest równoważny z normą krajową poziomu H1/2/3, ale należy zwrócić uwagę na wewnętrzne standardy kontroli producenta;
2) Stożek tnący: Część tnąca gwintownika ma częściowo ustalony wzór. Zazwyczaj im dłuższy stożek tnący, tym dłuższa żywotność gwintownika.
3) Zęby korekcyjne: pełnią rolę pomocniczą i korekcyjną, szczególnie w przypadku niestabilności układu gwintowanego; im więcej zębów korekcyjnych, tym większy opór gwintowania;
3. Flet wiórowy
1) Kształt rowka: ma wpływ na formowanie i odprowadzanie wiórów żelaznych i zwykle stanowi wewnętrzną tajemnicę każdego producenta;
2) Kąt natarcia i kąt przyłożenia: Gdy kąt gwintu wzrasta, gwint staje się ostrzejszy, co może znacznie zmniejszyć opór skrawania, ale wytrzymałość i stabilność końcówki zęba maleje, a kąt przyłożenia jest kątem przyłożenia;
3) Liczba rowków: zwiększenie liczby rowków zwiększa liczbę krawędzi skrawających, co może skutecznie wydłużyć żywotność gwintownika; jednakże spowoduje to kompresję przestrzeni usuwania wiórów, co negatywnie wpływa na usuwanie wiórów;
Materiał kranu
1. Stal narzędziowa: stosowana głównie do gwintowników ręcznych, która nie jest już powszechnie stosowana;
2. Stal szybkotnąca bez kobaltu: obecnie szeroko stosowana jako materiał na gwintowniki, np. M2 (W6Mo5Cr4V2, 6542), M3 itp., oznaczona kodem HSS;
3. Stal szybkotnąca zawierająca kobalt: obecnie szeroko stosowana jako materiał na gwintowniki, np. M35, M42 itp., z oznaczeniem HSS-E;
4. Stal szybkotnąca proszkowa: stosowana jako materiał na gwintowniki o wysokiej wydajności, jej parametry są znacznie lepsze w porównaniu z dwoma powyższymi. Metody nazewnictwa stosowane przez poszczególnych producentów również różnią się, a kod oznaczenia to HSS-E-PM;
5. Materiały węglikowe: zwykle wykorzystują ultradrobne cząstki i gatunki o dobrej wytrzymałości, głównie stosowane do produkcji gwintowników z prostymi rowkami wiórowymi do obróbki materiałów generujących krótkie wióry, takich jak żeliwo szare, aluminium o wysokiej zawartości krzemu itp.;
Gwinty są w dużym stopniu zależne od materiałów. Wybór odpowiednich materiałów pozwala zoptymalizować parametry konstrukcyjne gwintownika, czyniąc go odpowiednim do wydajnych i bardziej wymagających warunków pracy, a jednocześnie zapewniając dłuższą żywotność. Obecnie duzi producenci gwintowników posiadają własne fabryki materiałów lub opracowują własne receptury. Jednocześnie, ze względu na problemy z zasobami kobaltu i cenami, wprowadzono na rynek nową, wysokowydajną stal szybkotnącą bez dodatku kobaltu.
​Wysokiej jakości gwintowniki maszynowe z rowkiem śrubowym i spiralnym zgodne z normą DIN371/DIN376 TICN (mskcnctools.com)