نحوه انتخاب شیر آب ماشینی

۱. بر اساس ناحیه تلرانس ضربه انتخاب کنید
شیرهای ماشینی خانگی با کد ناحیه تلرانس قطر گام مشخص شده‌اند: H1، H2 و H3 به ترتیب موقعیت‌های مختلف ناحیه تلرانس را نشان می‌دهند، اما مقدار تلرانس یکسان است. کد ناحیه تلرانس شیرهای دستی H4 است، مقدار تلرانس، خطای گام و زاویه بزرگتر از شیرهای ماشینی است و جنس، عملیات حرارتی و فرآیند تولید به خوبی شیرهای ماشینی نیست.

ممکن است H4 طبق الزامات علامت‌گذاری نشده باشد. درجه‌های ناحیه تلرانس رزوه داخلی که می‌توانند توسط ناحیه تلرانس گام قلاویز پردازش شوند به شرح زیر است: کد ناحیه تلرانس قلاویز برای درجه‌های ناحیه تلرانس رزوه داخلی H1 4H, 5H; H2 5G, 6H; H3 6G, 7H, 7G; H4 6H, 7H قابل استفاده است. برخی از شرکت‌ها از قلاویزهای وارداتی استفاده می‌کنند که اغلب توسط تولیدکنندگان آلمانی به صورت ISO1 4H; ISO2 6H; ISO3 6G علامت‌گذاری می‌شوند (استاندارد بین‌المللی ISO1-3 معادل استاندارد ملی H1-3 است)، به طوری که کد ناحیه تلرانس قلاویز و ناحیه تلرانس رزوه داخلی قابل پردازش هر دو علامت‌گذاری شده‌اند.

انتخاب استاندارد رزوه در حال حاضر سه استاندارد رایج برای رزوه‌های رایج وجود دارد: متریک، امپریال و یونیون (که با نام آمریکایی نیز شناخته می‌شود). سیستم متریک، رزوه ای با زاویه پروفیل دندانه 60 درجه بر حسب میلی‌متر است.

۲. بر اساس نوع شیر آب انتخاب کنید
آنچه ما اغلب استفاده می‌کنیم عبارتند از: شیرهای فلوت مستقیم، شیرهای فلوت مارپیچی، شیرهای نوک مارپیچی، شیرهای اکستروژن، که هر کدام مزایای خاص خود را دارند.
قلاویزهای فلوت مستقیم بیشترین تطبیق‌پذیری را دارند، چه از طریق سوراخ و چه از طریق سوراخ، می‌توان فلزات غیرآهنی یا آهنی را پردازش کرد و قیمت آنها ارزان‌ترین است. با این حال، تناسب آنها نیز ضعیف است، همه کاری می‌توان انجام داد، هیچ چیز بهترین نیست. قسمت مخروط برش می‌تواند ۲، ۴ و ۶ دندانه داشته باشد. مخروط کوتاه برای سوراخ‌های غیرگذر و مخروط بلند برای سوراخ‌های گذر استفاده می‌شود. تا زمانی که سوراخ پایینی به اندازه کافی عمیق باشد، مخروط برش باید تا حد امکان بلند باشد تا دندانه‌های بیشتری بار برش را تقسیم کنند و عمر مفید طولانی‌تر شود.

قلاویزهای شیاردار مارپیچی برای پردازش رزوه‌های سوراخ‌دار غیر مستقیم مناسب‌تر هستند و براده‌ها در حین پردازش به عقب تخلیه می‌شوند. به دلیل زاویه مارپیچ، زاویه برش واقعی قلاویز با افزایش زاویه مارپیچ افزایش می‌یابد. تجربه به ما می‌گوید: برای پردازش فلزات آهنی، زاویه مارپیچ باید کوچکتر باشد، عموماً حدود 30 درجه، تا استحکام دندانه‌های مارپیچ تضمین شود. برای پردازش فلزات غیر آهنی، زاویه مارپیچ باید بزرگتر باشد، که می‌تواند حدود 45 درجه باشد، و برش باید تیزتر باشد.

وقتی رزوه توسط قلاویز نوک تیز پردازش می‌شود، براده به سمت جلو تخلیه می‌شود. طراحی اندازه هسته آن نسبتاً بزرگ است، استحکام بهتری دارد و می‌تواند نیروهای برشی بزرگتری را تحمل کند. تأثیر پردازش فلزات غیر آهنی، فولاد ضد زنگ و فلزات آهنی بسیار خوب است و قلاویزهای نوک تیز ترجیحاً باید برای رزوه‌های سوراخ‌دار استفاده شوند.

شیرهای اکستروژن برای پردازش فلزات غیر آهنی مناسب‌تر هستند. برخلاف اصل کار شیرهای برش فوق، این شیرها فلز را اکسترود می‌کنند تا تغییر شکل داده و رزوه‌های داخلی تشکیل دهند. الیاف فلزی رزوه داخلی اکسترود شده پیوسته است و دارای مقاومت کششی و برشی بالا و زبری سطح خوبی است. با این حال، الزامات سوراخ پایین شیر اکستروژن بیشتر است: خیلی بزرگ است و مقدار فلز پایه کم است که منجر به قطر رزوه داخلی خیلی بزرگ و استحکام ناکافی می‌شود. اگر خیلی کوچک باشد، فلز محصور شده و اکسترود شده جایی برای رفتن ندارد و باعث شکستن شیر می‌شود.